category_news
Update groenbeheer Wageningen Campus
Bij de ontwikkeling van gebouwen en infrastructuur op Wageningen Campus wordt ook nagedacht over de groene invulling van de omgeving. In de beginjaren was dit vooral geïnspireerd op het historische landschap: bloemrijk hooiland, houtwallen en lanen. De laatste jaren is geëxperimenteerd met diverse andere beplantingstypen. Ieder type vraagt om een eigen vorm van beheer om de beoogde functies en ontwikkeling te realiseren. We geven je hier een update over de belangrijkste ontwikkelingen.
Groenvisie
In 2019 verscheen de Groenvisie Wageningen Campus. Doel was het groen op de campus aantrekkelijk te maken voor mens en dier. Een Groencommissie werd ingesteld om de visie in samenwerking met WUR-deskundigen vorm te geven. Onderdeel daarvan is duurzaam en ecologisch beheer van het groen.
Maaien vijverbodems
De grote vijvers op Wageningen Campus maken onderdeel uit van een regionaal watermanagementsysteem. In natte periodes verzamelt het water zich in de vijvers en wordt in de bodem gefilterd. Via het grondwater komt dit schone water onder meer in de grachten van Wageningen terecht. Op de vijverbodem verzamelt zich organisch materiaal. Wanneer dit pakket te dik wordt, kan dit tot verlanding van de vijvers leiden, wat ten koste gaat van hun functie als bekken en filter.
We meten de afzetting iedere 3 jaar om te bepalen welk beheer nodig is. Vorig jaar is besloten de bodems te maaien, de ene helft in 2021, de andere helft dit jaar. Dat gaat deze week gebeuren. Wieger Wamelink (ecoloog, Wageningen Environmental Research) heeft het advies geschreven. Hij maakt en begeleidt de beheerplannen van inheemse beplantingen en ecosystemen op Wageningen Campus.
Bloemperken langs nieuwe fietspad
Afgelopen winter zijn bloemperken aangelegd bij Aurora, het terras van Impulse en in de strook met zitjes en het fitnesstoestel ter hoogte van het amfitheater. Hiervoor is een nieuw beplantings- en beheerconcept gebruikt. De perken zijn verdeeld in vakken, die ieder een mix van verschillende soorten bevatten. De vakken worden tijdens de winter met rust gelaten en pas in het voorjaar geschoond en handmatig gewied. Na ongeveer twee jaar komt in de beplanting een natuurlijk evenwicht. Rond mei sluit de vegetatie zich, waardoor in de rest van het seizoen weinig onderhoud meer nodig is. Zo ontstaat een beplanting die het hele jaar wat te bieden heeft aan structuur en kleur, maar ook aan voedsel en schuilplekken voor allerlei dieren.
De beplanting is een jaar gevolgd om te kijken hoe de mixen zich zouden ontwikkelen. Doordat het concept volledig nieuw was voor de hovenier, Donkergroen, maar ook doordat er plekken waren waar water op bleef staan, is het anders uitgepakt dan voorzien. De afgelopen weken zijn de perken daarom opnieuw ingericht op basis van de ‘lessons learned’. Dit is begeleid door de ontwerper van (sier)beplantingen op de campus, Elike Wijnheijmer (FB-IFM, parkmanager).
Onkruidbestrijding met stoom
Misschien hebben jullie vorige week een in ‘wolken gehuld’ trekkertje zien rondrijden met een vat met vloeistof achterop. Dit is een nieuw systeem om onkruid in een haagvoet aan te pakken. In plaats van schoffelen of branden (chemisch bestrijden doen we al heel lang niet meer) wordt het onkruid met stoom gedood. Onze gecontracteerde hovenier, Donkergroen, is steeds op zoek naar doeltreffende, milieuvriendelijke methodes om groen te onderhouden. Dit is er een van. Het is nog een prototype. Het idee is in de toekomst ook een emissie-loos voertuig aan te schaffen.
Japanse duizendknoop en reuzenbereklauw
Op Wageningen Campus groeit Japanse duizendknoop en reuzenbereklauw. Waarschijnlijk zijn deze invasieve exoten een ‘erfenis’ van de boomkwekerij die tot 2010 op de zuidelijke helft van de businessstrip lag. Chris van Dijk, onderzoeker Plant en Milieu bij Wageningen Plant Research, geeft adviezen over de mogelijke aanpak. Zo worden jonge planten van de reuzenbereklauw nu systematisch net onder de grond weggesneden zodat ze niet in bloei kunnen komen. Langzaam maar zeker verdwijnen de populaties hierdoor.
Japanse duizendknoop is hardnekkiger omdat ze tot grote diepte wortels maakt die lang kunnen overleven. Uit ieder restje kan een nieuwe plant groeien. In 2019 is Japanse duizendknoop op twee plekken (langs de Droevendaalsesteeg) afgegraven en naar een vernietigingsinstallatie gebracht. Daarna zijn worteldoek en grond opgebracht, waarin bloemenweide is gezaaid. Deze pilot lijkt de plant redelijk in bedwang te houden, want er zijn maar eenmaal ‘ontsnapte scheuten’ waargenomen. Het afgelopen jaar is langs de Plantage gestart met een andere methode die Donkergroen had voorgesteld: het onder stroom zetten van de wortel waardoor deze wordt ‘gekookt’ (Rootwave Pro). De methode lijkt effectief, maar zal langere tijd moeten worden herhaald.